Psychoterapia jest metodą leczenia, zmierzającą do usunięcia cierpienia emocjonalnego i umożliwienia dalszego rozwoju osobistego poprzez zmianę przeżywania, myślenia, zachowania. W pracy terapeutycznej najbliższe jest mi podejście psychodynamiczne, kładące nacisk na analizowanie tych aspektów psychiki, które nie są w pełni uświadomione. Poszukiwanie źródeł problemów, zrozumienie funkcji, jaką pełni w życiu osoby dany objaw czy zachowanie, rozpoznawanie nieświadomych uczuć, pragnień i wzorców postępowania prowadzi do skuteczniejszego wyeliminowania objawów i lepszego radzenia sobie z trudnościami powodującymi dyskomfort jednostki.
Psychoterapia opiera się na relacji pacjent – terapeuta, gdzie narzędziem jest rozmowa, cechująca się pełną koncentracją na pacjencie. Jest źródłem wsparcia, pomagającego pokonywać różne życiowe trudności i własne bariery oraz wiedzy, dzięki której człowiek może z pełną świadomością decydować, czy chce dokonywać zmian, czy woli pozostać przy dotychczasowych sposobach funkcjonowania.
Pierwsze spotkania mają zawsze formę konsultacji psychologicznej, podczas których pacjent zgłasza problem oraz swoje oczekiwania co do efektów terapii. Psychoterapeuta podczas wstępnej rozmowy zbiera też wywiad dotyczący pacjenta, jego funkcjonowania w różnych obszarach życia – służy to lepszemu poznaniu osoby, rozeznaniu się w jej trudnościach, zobaczeniu ich w szerszym kontekście. Dzięki temu na zakończenie etapu konsultacji (zazwyczaj jedno do trzech spotkań) pacjent dostaje rzetelną informację dotyczącą tego, jaka forma pomocy byłaby dla niego najlepsza (np. terapia indywidualna, grupowa, rodzinna, małżeńska, terapia uzależnień), w razie potrzeby kierowany jest do innego specjalisty lub ośrodka. Jeśli jest wskazanie do psychoterapii, wtedy wspólnie z pacjentem określane są jej zasady, częstotliwość i terminy spotkań, cele terapeutyczne. Każda wizyta, to co mówi pacjent, jego dane osobiste objęte są tajemnicą.
Sesje terapeutyczne odbywają się zazwyczaj raz w tygodniu, czas trwania pojedynczego spotkania wynosi 50 minut. To jak długo trwa proces leczenia jest sprawą indywidualną i zależy od wielu czynników (np. postawionych sobie celów, nasilenia objawów, gotowości i motywacji pacjenta do pracy), termin zakończenia terapii jest omawiany i ustalany wspólnie przez pacjenta i terapeutę. Celem terapii jest bowiem zazwyczaj nie tylko pozbycie się uciążliwych objawów, ale też trwałe zmiany w strukturze osobowości, ułatwiające codzienne funkcjonowanie człowieka.
Psychoterapia jest pomocna m.in. dla osób, które:
• zmagają się z poczuciem osamotnienia i wewnętrznej pustki
• doświadczają często uczucia lęku, stanu niepokoju lub ataków paniki
• mają problemy w kontaktach międzyludzkich
• nie potrafią poradzić sobie z częstymi wybuchami złości i gniewu
• są niezadowolone z siebie, doskwiera im niskie lub chwiejne poczucie własnej wartości
• utraciły sens życia a w ich życiu zaczął dominować smutek, przygnębienie i płacz
• żyją w permanentnym stresie
• doświadczają trudności w pracy, czują się wypalone zawodowo
• pomimo braku medycznych przyczyn skarżą się na dolegliwości somatyczne, takie jak: nawracające bóle głowy, brzucha, problemy z oddychaniem, duszności, kołatanie serca
• doświadczyły różnych kryzysów życiowych (np. rozwód, zdrada, choroba własna lub bliskiej osoby, śmierć bliskiej osoby)
• chciałyby odnaleźć sens życia
• są na etapie różnych zmian życiowych i poszukują wsparcia
• są zainteresowane rozwojem osobistym